Into the words – deel 1
Af en toe deel ik op Social Media hoeveel woorden ik heb geschreven op een dag. Laatst kreeg ik de vraag waarom ik dat deed, woorden tellen. Kunst is toch niet te vangen in woordaantallen, wat maakt het uit?
Op zich niets.
Maar ik vind het altijd heel fijn om vooruitgang inzichtelijk te maken – voor zover dat kan met iets creatiefs als schrijven. Je zou kunnen kijken naar de A4’tjes (maar met een lettergrootte van 36 vul je je pagina’s best snel) of naar hoe ver je bent in je plot (maar mezelf kennende staat het plot lang niet altijd van tevoren vast en dat zegt eigenlijk nog niks).
Daarom ben ik als meeteenheid de woorden gaan gebruiken.
En zo raar is dat niet.
NaNoWriMo, oftewel National Novel Writing Month werkt ook met woordaantallen. Als je in november elke dag zo’n 1666 woorden schrijft, heb je aan het eind van de maand een roman van 50.000 woorden.
Wanneer ik met schrijfvrienden een schrijfsprintje trek, gaat het ook om hoeveel woorden we hebben geschreven in een bepaalde tijd.
En een verhaal wordt ook gemeten naar het aantal woorden; zo kreeg mijn uitgeefster nog net geen hartverzakking toen ik vertelde dat mijn verhaal 116.000 woorden telde – ik kom daar later op terug, maar laten we zeggen dat het moeten schrappen van nogal wat woorden betekende dat deze nieuwsbrief vandaag pas komt en niet vrijdag al.
Voor mij is woorden tellen dus een manier om de vooruitgang te zien. Om te weten dat ik vandaag verder ben dan ik gisteren was. En het is een uitdaging om elke dag mijn streven te halen, een manier om Schrijf Ontduikend Gedrag (SOGgen) in de kiem te smoren en te zorgen dat ik het einde van het boek haal.
Ik kan best wel een planner zijn wat dat betreft: ik stel doelen en ga er altijd erg graag overheen (dat is de streber in mij)
Om een voorbeeldje te geven: dit zijn twee screenshots van de planning van het boek dat ik net heb afgerond (en waar ik mijn uitgeefster dus een beetje mee liet schrikken)
Je ziet dat ik ruim meer tikte dan ik hoefde. Dat werkt voor mij: vrijuit tikken in een verhaal dat aan het ontstaan is. Ik heb ankerpunten, dingen waar ik naartoe werk, maar daarbinnen neem ik graag veel vrijheid en laat ik lijnen en thema’s ontstaan. En dan kom je dus uit op een knots van een boek.
Dat blijft gelukkig niet (altijd) zo. Ik breng mijn boeken ook altijd terug naar een niveau waarop ze lekker lezen zonder al te veel poespas en een overschot aan woorden. Meer daarover in de volgende blog!
Nu duik ik weer in het woorden schrijven, want ik ben het volgende verhaal al gestart. Huidige stand van zaken: 4.296 woorden and counting.
Ik houd je op de hoogte 😉