-
Wanneer het buiten stormt…
… Fluister woorden van wijsheid Een van de belangrijkste lessen die ik ooit leerde – en waar ik soms op onverwachte momenten een herhalingscursusje voor krijg – is dat alles goed is zoals het is. Dat klinkt misschien wat als een dooddoener, maar het is wel zo. De vergelijking die ik gebruik voor mijn afval-cliënten, is dat wanneer je vecht tegen de werkelijkheid, je eigenlijk in het drijfzand zit. Hoe meer je worstelt om het te veranderen, hoe meer energie je verliest op iets wat je niet NU veranderen kunt. Dat is vechten tegen de bierkaai en het helpt je geen biet verder, omdat je er op die manier simpelweg…
-
Into the words – deel 2
Vorige keer vertelde ik dat ik woorden tel wanneer ik aan het schrijven ben. Vandaag ga ik dieper in op de fase daarna: het weghalen van woorden. Schrijven is schrappen, zegt men wel, en misschien ken je de uitdrukking ‘Kill your darlings’ ook. Nou… dat moet af en toe daadwerkelijk gebeuren, ja. Woorden schrappen, darlings killen, verhaallijnen deleten… Cue de volgende fase. Zodra het boek in eerste instantie klaar is en ik mijn eerste herschrijfronde om cirkeltjes rond te maken heb gedaan, dan gaan we over naar de tweede fase. Ook die heeft te maken met woorden, maar dan… Het schrappen ervan. Ik ga altijd voor 10% vermindering. In mijn…
-
Into the words – deel 1
Af en toe deel ik op Social Media hoeveel woorden ik heb geschreven op een dag. Laatst kreeg ik de vraag waarom ik dat deed, woorden tellen. Kunst is toch niet te vangen in woordaantallen, wat maakt het uit? Op zich niets. Maar ik vind het altijd heel fijn om vooruitgang inzichtelijk te maken – voor zover dat kan met iets creatiefs als schrijven. Je zou kunnen kijken naar de A4’tjes (maar met een lettergrootte van 36 vul je je pagina’s best snel) of naar hoe ver je bent in je plot (maar mezelf kennende staat het plot lang niet altijd van tevoren vast en dat zegt eigenlijk nog niks). …
-
Van het hart
Hoe de resultaten van een hartkastje me wakker hebben geschud Hoi lieve lezer, Vanaf dat ik een klein meisje was, amper nog in staat om letters op papier te tekenen, wist ik al dat ik wilde schrijven. De gekste verhalen ontsproten aan mijn brein – vele tijdens het spelen met de Barbies en de My Little Ponies, sommige echt op papier (daar zal ik later nog wel eens iets over delen). Ik studeerde, werd juf, dansdocent, musicalartiest en ik genoot! Maar het schrijven bleef trekken. En ik maakte die droom waar. On the side, zogezegd, want tja, echt leven van het schrijven, dat was moeilijk, onzeker… Breek maar eens door,…