Dochter van de Zilv’ren Maan

Een vreedzame gemeenschap wordt opgeschrikt door een wrede moord. De mensen zijn een hard bestaan wel gewend, maar een dergelijke gruweldaad hebben ze niet eerder meegemaakt. Wie heeft Kyra vermoord? Waar is haar man Tobias gebleven? En hoe moet het verder met hun dochtertje Mara?

Mara is anders. Ze ziet er anders uit, ze gedraagt zich vreemd en haar ouders zijn dood. Niemand wil iets van haar weten. Er is maar één vrouw die het aandurft Mara in huis te nemen. Haar naam is Aza, de Wijze. Zij lijkt de enige met het hart op de juiste plek en onder haar leiding probeert Mara haar eigen weg te vinden. Maar het heden haakt vast in het verleden en krijgt weinig ruimte om zich te ontvouwen. Is er wel een toekomst voor Mara? 

In ‘Dochter van de Zilv’ren Maan’ zijn heden en verleden zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het lot van drie vrouwen raakt verstrengeld door de tijd heen. Het voortbestaan van de gemeenschap raakt in gevaar. Kunnen vriendschappen voortbestaan, ook onder de moeilijkste omstandigheden? Is liefde genoeg? Of is liefde soms te veel?

‘Dochter van de Zilv’ren Maan’ werd geboren als musical voor de theatergroepen die Marieke les gaf. Na de uitvoeringen ontstond meteen het idee om het boek van ‘Dochter’ te schrijven. Toen bekend werd dat de eerste editie van de Castlefestbookaward doorgang zou vinden, was het al snel zo klaar als een klontje. Tijd om ‘Dochter van de Zilv’ren Maan’ volwassen te laten worden. 

Een buitenbeentje? Wellicht. Anders dan anders? Zeker. Maar Mara is ook anders. Iedereen is anders. Als iedereen dat zou begrijpen, dan zou ook Mara’s leven er een stuk mooier op worden.

Wauw, gewoon wauw… Dit boek wist mij in zoveel verschillende emoties mee te nemen. Ik heb hartkloppingen gehad van woede en onmacht, kippevel en een traan van schoonheid en verdriet, en een lach van pure liefde en genot. Wat een prachtige combinatie…

Cisz Strasters – the bookbabe

“Als je iemand moest missen, dan voelde je dat juist in mooie moment het scherpst.” ~ p86.

Wauw, gewoon wauw… Dit boek wist mij in zoveel verschillende emoties mee te nemen. Ik heb hartkloppingen gehad van woede en onmacht, kippevel en een traan van schoonheid en verdriet, en een lach van pure liefde en genot. Wat een prachtige combinatie…

“Je hebt meer gegeven dan je had, alle magie gebruikt die je kon hanteren.” ~ p173.

Dochter van de Zilv’ren Maan is een prachtig verhaal waarin heden en verleden elkaar afwisselen en samen het verhaal vertellen van Aza, Kyra en Mara. Mara, die anders is dat de andere en van wie niemand iets wilt weten. Kyra, die op brute wijze wordt vermoord. En Aza, de wijze, die de zorg voor een meisje op zich neemt die niemand anders wilt.
Marieke Frankema weet je als lezer mee te trekken in haar bijzondere verhaal, alsof ze tijdens het schrijven ook een vleugje magie heeft gebruikt. Het lijkt wel of je steeds sneller gaat lezen en de wereld om je heen langzaam oplost. Je waant je in de gemeenschap van de 3 vrouwen, en heel even is hun wereld ook echt jouw wereld. Magie, die gebruikt wordt voor het welzijn van mens en natuur, geen hocus pocus maar puur als het helderste licht dat je je voor kunt stellen. Een wereld en personages die zo echt voelen, dat je het gevoel krijgt ze ook echt te kennen. Dit is een boek waar ik het liefst in zou willen wonen, niet voor even, maar voor altijd!

“Toekomst. Het woord kreeg langzaam weer inhoud, al zou het nooit meer zo groots en mooi worden als ze had gehoopt.” ~ p179

Terwijl ik het boek dicht sla voel ik een warme gloed om mijn hart en slaak ik een diepe zucht. Dit had ik echt niet verwacht, wat een prachtig verhaal! Het liefst wil ik nu de auteur gewoon even een dikke knuffel geven om haar te bedanken dat ze dit heeft geschreven. Dit boek laat mij voorlopig nog niet los… Absoluut een dikke 5 sterren!